BİL YETER
BÝL YETER
Beni sevmeni beklemiyorum
Bir tek seni sevdiðimi bil yeter
Sevmediðini bile bile sevdim
Sevmeden sevildiðini bil yeter
Sen güneþ gibi ben buz gibiyim
Seni görünce eridiðimi bil yeter
Sen rengarenk çiçekler gibisin
Seni çok beðendiðimi bil yeter
Sen nehirlere akan su gibisin
Ben çölde toz toprak gibiyim
Bilsen, ben sana nasýl hasretim
Yolunu hep beklediðimi bil yeter
Gözlerinin içine doya doya bakabilsem
Elinden tutup parklarda yürüyebilsem
Sevgimi hissettirip kalbine girebilsem
Dünyalar kadar mutlu olurdum bil yeter.
Bir þarký olsan gece gündüz dinlerim
Bir çiçek olsan kokunu içime çekerim
Doktor olsan hasta olur yanina gelirim
Dövsen kovsan yine severim bil yeter.
Gönül isterdi ki senle yuva kuralým
Seninle yaþayýp musmutlu olalým
Kýsmet deðilmiþ demek ki gülüm
Sen iyi ol, mutlu ol, o yeter gülüm
Halil GÖKÇEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.