beyaz atlýlar bulutlarýn karnýný yarýp gitti
göklere akan nehir boyunca kanatlandýlar
ýþýðýna üþüþtü bütün ateþ böcekleri
savaþ vardý cenk vardý
semada uçan maskeli süvariler küheylanlar
ardýnca sýralanan bakýþlar vardý
arþ istikametine uçup giden melekler
terekesinde götürdükleri gencecik ruhlar vardý
gökyüzü delik deþikti
þafak kýrk yerinden vurulmuþ
kan revan içinde aðlamayý öðrendiler ilkin
sonra ölümü hece hece okumayý
damla damla düþen þubat yaðmuru deðil
fecir öncesi yaðan son þehidin kanýydý
kayalýk tepelerde üç gün üç gece hüküm süren ölümdü
*
yerden tozlar koparan fýrtýna
dalga üstüne dalga deniz sallanýrken
söylenen türkü çaðýltýsýydý
bir kahramanlýk hikayesindendi gelen sesler
yeþil bir vadiye kelebeklerin uçuþmasý gibiydi
ýssýz geceye son anda yetiþen süvariler
alnýndaki perçemden tutup çekilen küheylanlar
salýnan yeleleri þiddetle esen rüzgara eþti
*
nicedir sert eser imbatlar bu ülkenin kýyýlarýna
siyahlar giyinir üzerine sýmsýký
sahillere sevdalý bembeyaz köpükler vurur
yorgun bir düþü taþýrlar omuzlarda
la mekan , illa zaman
güneþin doðup battýðý yerde baþaklar ayazla kavrulmuþ
dallar çiçekler gökyüzünü unutmuþ
közlenmiþ fecri sadýk renkleri
çýnlayan sesler seherin ufuklarýna sinmiþ
*
elem taþýyan tüm ezgiler analarýn dilinde pelesenk
alnýna binlerce yýldýz üþüþmüþ göðün
sýrf þehidi son kez görebilmek için
kar beyazýyla örtülmüþ üstü
düþlerinde umut , gözlerinde nem birikmiþ
hem yüzünü örtmüþler hem kara peçeli geceyi
ruhlarý cesetlerinde hala nefes nefes
gurup uðultularýyla giderken kahramanlar
dudaklarýnda þahadet yürüdüler
gök kuþaðý iþlenmiþ makberlerine
meleklerden hediye gül kokulu bin kaç fatiha
kaç defa kaç amin fýsýldadýlar göklere
tekrarladýlar ardarda defalarca
*
redfer