iki korkunç, baykuþ gözü gibi, yaþamýmýn ortasýna tünedin, cehenneme çevirdin, kendi halinde giden yaþantýmý, ben ne tanýrdým seni, ne de bilir, dünyamýn ortasýna, atom bombasý gibi düþtün, þimdi zoraki gönderdim seni, git diye ama, gel bana sor yüreðimi, hiç bir þey yaþamadýðýmýz halde, çok þey yaþamýþýz gibi, daðýldým, yýprandým, parçalandým... sen kendi dünyanda, ister þen ol, ister gül... ama benim dünyamda, tsunamiler oldu, tabi senin umurun duymadý, sen hiç buralý olmadýn ki, varlýðýmý önemsemedin bile, suçu varsa gözlerine vurulmanýn, ben vuruldum gülüm, ayýpsa bana ayýp, yakýþmazsa bana yakýþmaz, sevmenin günahý cehennemse, cehenneme razýyým... hoþgör beni gülüm...
CEMAL KAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalkaya07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.