CAN DOSTUM

Sen takýlý duvarda küçücük bir çiviye
Bense küçük bir memur, dünya denilen zeminde.
Senki dut aðacýndan almýþsýn bu deseni
Ben de sana sevdalý, amatör bir talebe.

Alýþtýðýn o elde ne de güzel durursun
Baktýkça ben de sana mutluluðum olursun.
Sýralý tellerini tezenemle okþarým
Kah yumuþak dokunur, kah sertçe esnetirim.

Sensiz geçen bir günü yaþanmamýþ sayarým
Çýkardýðýn sesleri zihnime hep kazýrým
Açýlýr enginlere, nice güzelliklere
Seninle alýrým yol, çýkarým düzlüklere.

Baþlarým bir bozlaktan, sonra uzun havadan
Aðýrlaþan makamdan, pestedir makam o an.
Bir de bakmýþsýn ki, Karadeniz seslenir
Çay bahçeleri sanki odanýn içindedir.

Sen anlarsýn, bir tek sen, beni þu yeryüzünde
Ne gam kalýr ne de dert, sen var isen elimde
Bilen için sen, hem yoldaþ ve hakiki bir kardeþ
Tanýdýktan sonra seni, hayatýmda güneþsin,
Ve belki de insana huzur veren uðraþsýn.
En ehemniyetli varlýðým, iyi ki varsýn sazým…
Anlamaz deðerini senin, çalmasýný bilmeyen
Diken diken olur tüyü, sazdan çýkan o sesten,
Hürmet eder de sana, taþýyorsa öyle gen.

Ne stres kalýr, ne gam ne de kasavet
Ýlâç gibisin bilirim sen her derde
Uzanýrsýn yaylalardan, plato ve daðlardan
Ýnersin sahillere; denizlere ve göllere
Ya bir turna olursun, engin þu gökyüzünde
Ya da Mehmetçiðin elinde bir yanýk mektup
Alýr seni ýlýk bir rüzgâr, hem de zamaný durdurup.

Sen aðlarsan o da aðlar, incedir makam, sitemkar
Güler isen o da güler, coþkuludur armoniler.
Sen ne isen, sazýn odur, sanki gönül ikizindir
Bahardaysan bahar olur, kýþta isen karalar baðlar.

Aþýk derler seni çalana, hem çalýp hem söyleyene
Meftunuyum ben sesinin, moral verir dinleyene.
Ýncedir beli, sapý uzun, akort gerektirir ansýzýn
Havadan da hemen nem kapar, sesi de biraz kulak týrmalar.
Üstadýnýn elinde, gül kokar ; sanki bað ,bahçe,
Açýlýr sahnesi hayatýn ansýzýn; perde perde…

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: