KAYIP GÜL

Ey benim Kayýp Gülüm;

Yine mi ayrýlýk vakti geldi çattý,
Zamaný mýydý þimdi yokluða bürünmenin,
Nica badireler atlatýlmýþtý hani
Yolun derinliðine raðmen,
Ýradelerimiz de saðlamdý..
Ne oldu birden bire de
Cesaret, yerini; korkaklýða býraktý.

Çýkýlmýþtý dikenli bir yola,
Geriye dönmek yoktu hani asla,
Sanki geçmiþin;
O ondört günlük ýzdýrabýný mý yaþayacaktýk..
Hoþ geldin diye,
Dudaklardan þeker þerbet dökülen naðmelere
Acý acý;
Ayrýlýk kelamlarýný mý yayacaktýk.

Hamza yiðitli bir aþk bu Kayýp Gülüm;
Gerektiðinde gözümüzü kýrpmadan aslan avýna çýkar
Gerektiðinde þeytanlarý zincire vurardýk,
Görenler bu aþk hallerimize;

"Ýki mert delikanlý namýyla seyrederken uzaklardan,
Hazan terk ederdi,
O gül kokulu sözlerinin heybetiyle
Bahara çelme takmadan.
Özümseyip giderdi.."


Ey benim Kayýp Gülüm;

Tayy-i Mekan olmuþum yokluðunda
Taprak, semaya inat gidiyor þimdi
Kaybolmuþluðunun sonunda..
Geçit vermez oldu daðlar,
O gül naðmelerinle dimdik ayaktaydý hani
Bir gölge yapmýþtý kötülüklere karþý bulut,
Seni himaye ediyordu þimþekler,
Üzerine o kapkara, cehennem akreplerini andýran
Aþkýmýzý kýskananlara inat
Zebani ruhlu yüreklere..

Ey benim Kayýp Gülüm;

Geçmiþin nice meþhur aþk þairleri,
Þimdi bizi seyrediyor perde arkasýndan
Gizli gizli.

Destanlar alt üst olurken aþkýmýzdan,
Ahu figan eyler Kerem,
Yitik Aslý’sýndan.

Þimdi ortalýk duru, haydi gel bekliyorum
Yoksa bu can gidecek, ben hep
Yolunu gözlüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: