Sen ve ben

Sen sakin bir göldün
Ben,
Baðrýnda hayat bulan
Nazlý mimozan.



Ne zaman esse rüzgar,
Dalgalansa yataðým
Kuþlar pike yapsa yapraklarýma
Siper olurdun bana.



Sen,
Beni anlatýrdýn bana
Ben, seni anlatýrdým sana
Gün gelir aðlardýk
Kah günlerdir yaþananlara.


Zamanla küçük mimozalar
Filizlendi, koynumuzda
Büyüdüler, serpildiler
Sonra, birer, birer uçtular
Her biri bir limana.



Soframýzda boþ kalan sandalyeler
Acý verirdi bana
Bir yaným Yanarken
Bir yaným uçuyordu gururla.


Sen
Üzülme derdin, onlar mutlu
Teselliyi sözlerin
Gizli, gizli nemlenirdi gözlerin
Sen de gittin, katmerlemdi özlemim. (Arþivden)


Güler Elmalý




Sosyal Medyada Paylaşın: