Susuz bir kuyudan bakar gibi gözlerin, Ne bir tepki, ne bir damla yaþ, ne bir sevgi kývýlcýmý… Unutturmuþ mâzi rüzgârýnýn elleri, silmiþ teker teker anýlarý zaman, Hatýrlýyor musun beni, soruyor musun zaman zaman?
Ey, bakýþlarýnla bulutlara uçtuðum yýllar, Ya da eriyip yok olduðum zaman… Tutup býrakamadýðým, seyretmeye doyamadýðým eller, Artýk titreyerek esen sadece yeller… Ve yürekte titreyen, inleyen hicranlý teller…
Þimdi vurgun yemiþ gibi o gözler dalar hep ufuklara… Hayâli uzaklaþýyor, halka halka kayan sularla… O içli þarkýyla eserken geceleri meltemler, Ruhum sislere dalýyor sessizce özlemli uykularla…
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.