Daðlanýyor yüreðim
Yine ýssýz yaðmurlu bu akþamda
Yüreðimden bir elveda, daha kopuyor…
Sanki yaðmurun aðýtlarý bana,
Aðýtlar gittikçe saðnaklaþýyor…
Düþünüyorum…
Ben kaðýttým sense kalem,
sen o kaðýdýkaralayýp yýrttýn attýn
Kendi kendinibitirdin,
Benim gözümde…
Anlýyamadýn,
yüreðimin hassaslýðýný
Anlýyamazdýn…
Sen ,
Çünkü günlük ,zevk ve eðlenceydin
SEVMEYÝ NEREDEN
BÝLECEKTÝN………
N.H(NÝLTÜRK)