Nokta

kalemimden sýzýlar dökülecek yine,
Sen yazýlacak hiç bir cümlede bulunmayacaksýn,
Her zaman yaptýðýn gibi tutunamayacaksýn bu þiirin bir kelimesine,
Noktasýna yada virgülüne,
Dokunamayacaksýn dokun diye önünde duran ellerime,
Bu kentten uzaksýn artýk sen,
Mesafeleri not alamaz kalem bile..
Bile isteye yine özlediðimi söylemek zorunda kalýrým belki,
Orada da sen pay çýkarma kendine...

payýna düþmüþ hayatýmý yaþadým orda yaþlandým,
ölmüþümdür belki de,
seni nasýl taþýyabilirim ki bu güne,
Mecalim yýkýk dökük,
Dilimin ucundaki son kelime bile,
Yönünü deðiþtirmemiþti giderken..

Nereden bildin ki bu kadar mesafe beni sensiz kýlar,
Neden bilemedin ki seninle benim arama örülmüþ duvar,
Hep kendi imalatýmýz olan tuðlalardan oluþuyor.
Biz bitirdik herþeyi,
Geriye kalan son þeyi bile incitirdik uzak olmasa.
Biz baþlattýk bu ayrýlýðý,
Kimse suç bir baþkasýnýndýr diyemez,
Biz baþlattýðýmýz kadar da bitirdik herþeyi.
Her zaman yanýnda bir nokta vardý,
Ne zaman bir varoluþ hikayesi anlatsa yaþlý bir dede,
Sen o masalýn içine de korkunç bir þekilde girdin.
Korkmuþtu çocuklar, gidiþin korkunçtu ama sen gittin..

Baþladýðýmýz yerdeyim yine,
Bitiremediklerimdeyim.
Noktalarýnýn yetmediði, bana ait olan.
Benim hayatta tutabildiðim ne kaldýysa onlarýn elindeyim.
Elimden birþey gelmiyor,
Aklýma sen gelince,
Aklým benden gidince, elimden biþey gelmiyor..!

Aklýma geldi de;
bir nokta yazmayý çok görüyorsun,
Herþeyi bitiren o noktayý koymak zor olmamýþtý oysa.
Aklýmdan gitti þimdi.
Unutabiliriz herþeyi...

ybarskanmay 19.08.2017 00:37



Sosyal Medyada Paylaşın: