Git Başımdan Ankara

Git baþýmdan Ankara
Bana dar geliyorsun
Yüreðim düþtü zâra
Gitme kal, demiyorsun

Üstümde kara bulut
Sende kalmadý umut
Gel þu yüreðimden tut
Desem, el vermiyorsun

Sana çýkar yollarým
Seni söyler dillerim
Uzanmýþ bak ellerim
Haydi gel, demiyorsun

Geçtim goncadan, gülden
Mor menekþe, sümbuüden
Yaralýyým gönülden
Kuru dal, vermiyorsun

Ýlk gördüðümden beri
Yüreðim yangýn yeri
Kadîm sevdalar þehri
Bu ne hal, demiyorsun

Sana kalsýn Cankaya
Keyif cat doya doya
Beni býraktýn yaya
Çýkar yol, vermiyorsun

Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: