Güneþe doðru döktün yapraklarýný. Ölü þehrinin içine, kýrýldýðýn sevgi ile yaðmur oldun. Ruleti oynar gibi çevirdin dünyayý içinde. Zamandan oluþan duygularýný bitirdin. Noktayý koyup gelme zamaný herþey için. Bu bir baþlangýç. Yaþamýn bizden aldýklarý. Bize öðrettikleri. Ve bu son dedikleri. Ölüme yudum kala. Çýrpýnýþlarýn vazgeçme ile alakasý olmamalý .. Belkide bizi; Gökyüzüne götürür. Ve düþersen eðer, Deniz olur. Kýyýya vururum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sberkan1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.