İmgesel Betim
adamým,
ak güvercinler mi konmuþ saçlarýna,
uzaðý yollar mý dolanmýþ süzgün bakýþlarýna,
nane kekik kokusu mu bulanmýþ parmaklarýna,
karanfil mi eser rüzgarla nefesine,
hasrete mi bilenmiþ gezgin ruhun,
dolanmýþ mý adýmlarýna yine yollarým,
sýðmaz mý göðüs kafesine yûreðin.
kadýným ,
haber yolladým ak güvercinlerle,
zarfýn içinde bir mektupla,
açma gözlerim düþer yerlere,
göðsüne bastýr,
çek ciðerlerine nane kekik karanfil kokusunu,
sýðmazýyým yere göðe,
mabedine sýðýnmaya geldim.
sesleniþiydi kadýnýn adama,
ve geliþiydi adamýn kadýna,
hiç bir sesleniþ böyle yürekten deðildi,
hiç bir geliþ böyle güzel deðildi,
en yalýn haliydi buluþmanýn.
ne mi oldu hikayenin sonu,
düþsel bir kadýn ve adam...z.z.i. ...z.z.i.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.