VAKİT PAZAR
O sabah bir baþka sabahtýr; koþuþturma ve telaþtýr.
Erkenden kalkma vaktidir, çünkü pazarýn günüdür.
Traktörler homurtularla çalýþmaya baþlamýþ,
Römorklarda yolcular yerini almýþ
Kahvaltýlar yarým kalmýþ, yola çýkmanýn vaktidir.
Sýralanmýþtýr römoða ihtiyarý, çocuðu,genci
Çanta ve filelerinse, çoðu birbirinden renkli
Yollarý epeyce uzun; hem çukurlu ve tümsekli
Pazar yolculuðudur bu, belli ki hengâmeli…
Küçükleri eðlence; top, þeker,dondurmalar,…
Büyükleriyse bekler ;türlü meyve,sebzeler.
Listeler özenle yazýlmýþ, bütçeler hazýrlanmýþtýr
Ve ustadýr þoförleri, kývrýmlý bu zorlu yollarda
Hareket de etti konvoy, kattý tozu dumana.
Savrulur yerden rüzgâr, asfaltsýz bu sert zeminde
Kiminin saçýnda toz, kimininse el ve yüzünde,
Bu kývrýmlý yollarda aðýr aðýr giderken
Kimi de dönerek bakar, köy kalmýþ çok gerilerde.
Koyu bir sohbet baþlar, spor ve siyasetten
Ýktidarý över kimisi, kimi hükümeti yýkar
Bellidir kaçmaz yüzünden, içlerinden genç birinin
Sýzý çökmüþtür içine, bu ayrýlýk acýsýnýn…
Uzundur onun yolu; ya Ýstanbul veya Bolu
Ýþte ondan hüzünlüdür gidenin ana, babasý
Bekleyecektir oðlunu, belki de bir bayram sabahý.
Derken görünür uzaktan, yolculuk biter birazdan
Kasabanýn pazar yeri, noktalar koyu sohbeti.
Çekilir konvoy kenara, kimseler kalmaz araçta
Çünkü ticaret vaktidir, alýþ veriþ var rövaçta.
Listelere göre yapar herbiri harcamasýný
Çocuklarsa fýrsat bu ya, tüketir tüm harçlýðýný
Üstelik ýsrar ederler; pasta, simit, þeker derler,…
Mevye, sebze alýnmýþsa, çocuklara gün doðmuþtur,
Pastaneci amcalarý, külâhlarý doldurmuþtur.
Çanta, file, çuval, heybe, dolmuþtur zerzevatlarla
Dönüþ vakti de gelmiþtir, ikindi ezaný ile
Son gelenler þoförlerdir, sayýmlarý hýzlýcadýr
Herkes tamamdýr aslýnda, gurbet yolcusu dýþýnda.
Araçlara binilmiþ, saf olunmuþtur yeniden
Gün batmadan çýkýlmýþtýr, yolculuk baþlar birazdan.
Tebessüm eder yüzleri, köye varmak tek dertleri
Kimi çiftçi, kimi öðretmen, kimiyse emekli fabrikadan.
Her hafta gidilir pazara, ihtiyaçlarý almaya
Neþeli ve zahmetlidir, pazar yolu o yýllarda
Ýhtiyarlar çok yýpranýr, çocuklarsa lple çeker
Haftada bir yinelenir, þu pazar çile aslýnda.
Þimdi belki noltaljidir,pazar denilen muamma
Köy yollarý asfaltlýdýr, tozlu yollarsa hatýra
Sýkýntýlar diz boyuyken insanlar ne de mutluymuþ
Alýnan her bir yemiþin, tadý da lezzet doluymuþ.
Geçmiþi bir anýmsadým, bir de o koyu sohbeti
Dönülmüyor dostum inan, dönülmüyor asla geri.
Nasýl unutulur nasýl, onca çile derde raðmen
Ýnen saðanak altýnda, size can katan gülüþleri,
Ve rahmetten yansýyarak, neþe saçan o yüzleri.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.