Masumiyetin Sarmaşığı

Sevgili mavi..
özlem ve hasretle doldurulan her þey de içinde sen olmakla birlikte azýcýk acý.. azýcýk ýstýrap yeþerdi bu satýrlarda.
Satýrlarýn sonu yoktur sevmenin de sýnýrý olmadýðý gibi her þey güzel geçer bir gün
Bir gün bakarsýn ki etrafýnda sadece kuþlarýn cývýltýsý kalmýþ ne olduðunu anlamadan içine çekilirsin iç dünyan sen gibi karanlýk ben gibi yalnýzlýk kokar...
Ve satýrlarýn bile bazen yerli yersiz kalmasýndandýr..
Sana olan baðýrýþým duyuyor musun? okurken çýðlýklarýmý duyuyorsan da duymazlýktan gel..
Duymazlýktan gel çünkü üzülürsün..
Üzülürsen satýrlar aðlar garip kuþlar ölür sokaklarda kimsesizce.. benim gibi..
Yazmak kimsesizlik deðildir yazmamak kimsesizliktir. Ve aþký tarifsiz olduðunu bir garip halim anlatamadý nasýl anlatsýn ki kimi kime anlatsýn ki..
Sevgili masumiyetin sarmasigi..
Bana olan aþkýný anlat demiþtin
Gülmüþtüm..
Hatýrlýyor musun
Ben karþý ki dairede duran bir yalnýzlýk haliyken
Beton demirler arasýnda sýkýþan bir tahta parcasýyken seni buldum kendimi buldum demek isterdim ..
Demedim diyemedim diyemezdim..
Sonra bir nisan yaðmuru gibi gittin
Ölüm bu kadar vahþi olabilir miydi ?
Ne istemiþti bizden ne almasý gerekiyordu
Bilmiyorum seni alýp gitti gitmemesi gerekirken..
Sen gittikten sonra düþmüþtü hayat
Çekilmez bir hal ve tavýr takýnmýþtý kendince
Senden sonra..
Ben ayný karþý ki dairede duran yalnýzlýk..
Beton demirler arasýna sýkýþmýþ bir vaziyetteyim
Ellerini ör ellerimi çýkar beni.
Tam sustum
suskunluðumu içime gömüverdim
Ve çok sevdiðim bir sözle noktalamak istiyorum..
Kazananlar sevdikleriyle beraber yaþayanlardýr..
Kaybedenler ise onlar olmadan yaþayanlardýr.
Ben kaybedenlerdenim..
Sosyal Medyada Paylaşın: