D E P R E M!

Gecenin bir yarýsý
Saat: üç sýfýr iki sýrasý
On yedi Aðustos
Bin dokuz yüz doksan dokuz ’da
Beþik gibi sallandýk; Yedi nokta dokuz’la
Uyandýk depremin kýyametine
Dua ve tövbelerle
Rabbimize yalvardýk
Çýkmak için dýþarý kapýlarý zorladýk.

Yýkýntýlar altýnda kalýp çýkamayanlar
Sanki mizan yeriydi kuruldu can pazarý
Her bir can, feryat figan
Yok mu sesimi duyan.

Ben nerdeyim evlat nerede
Herkes sevdiklerinin derdinde!
Kopuyordu kýyamet o’ anda hepimizde!.

Beton yýðýnlarý altýndan
Duyulan yakarýþlar
Sesimi duyan var mý? diye soranlar
Ölenler, sesini çýkaramayanlar
Ne oldugunu bile anlamadan
Terki diyar edenler vardý
Yardýma koþuyordu çaresizdi insanlar.

Annesini babasýný arayanlar
Evladýný bulanlar
Basýyordu baðrýna
Þok olmuþtu insanlar
Þuursuz bakýyordu
Ateþ düþmüþtü yurda, herkesi yakýyordu.

Yýkýlmýþtý bir çoðu çürüktü
Nerdeyse tüm yapýlar
Malzemeden çalaný gösteriyordu aynalar
Artçýlarla sallanýyordu vicdanlar
Saðlam yapýlsýn diye, tekrar yapýlacak olanlar.

Her þey çýktý birden ortaya
Sabah gün aðardýðýnda
Yalýn ayak, üstbaþ yok
Kimisi tümden çýplak fýrlamýþtý diþarý
Vucudunu örtmeye çalýþarak
El açarak þükrediyordu
Bir daha yaþatma diye Allaha.

Rabbimin takdiriydi!
Adý doðal afetti
Ýlerisi için dersti bize aslýnda
Önceden yoktu bakan
Oturacaðý evin saðlamlýðýna
Süslüyse duvarlarý geniþse odalarý
Mutluydu yuvalarý
Sahtekar mutahitler
Mezarlarý süsleyip eve çevirmiþlerdi
Yaþadýðýný sanan ölüler içine yerleþmiþti.
Böyle degildi düzen, düzelmeliydi hemen.

Ýnsanlar anlamýyordu
Süslüyse ev alýyordu
Bilse alýr mýydý
Çalýnmýþ malzemeden
Koca koca adamlar
Utanmadan çaldýlar
Ýnsanlarýn vebalini sýrtladýlar
Cehennemi yaþatýp her birimize
Cehenneme yol aldýlar.

Binalar birer birer
Köksüz aðaç gibi serilmiþti yerlere
Yenileri daha saðlam yapýldý
Vay oldu ölenlere!

Unutmasýn hiç kimse "17 Aðustos’u
Bir daha yaþatmasýn Allahým! O’ kabusu
Depremin o korkunç, uðultusunu
Ve ölüm korkusunu...

Kalan saðlar bizimdi..
Bir melek olmuþtular sanki
Ýnsanlar iyilikte yarýþ halindeydi
Hepimize büyük bir ders olmuþ gibiydi
Herkes insandý yardým severdi
Birlik olmuþtuk bizi birleþtiren depremdi
Ýnsanlar keþke hiç deðiþmeseydi
Kalsa idik hep böyle
Ýnsan, insancýl ve de sevgice
Sýrtýmýz asla getirilirmiydi yerlere.

Deprem bizleri yeniden
Kendinize gelin diyerek
Sallayýp savurmadan
Acýsýyla yüreðimizi kavurmadan
Þöyle bir silkelenelim
Kendimize gelelim
El ele gönül gönüle verelim
Bu VATAN bizim bu VATAN bizimdir diyelim.

Asker’imiz Polis’imiz
Artýk þehit olmasýn
Halkýmýz düþmanýna kanmasýn
Kötülere maþa olmasýn
ÜLKEMiz için...
BAYRAÐÝMiz için...
VATANýný sevenler için...
Ýnsan olduðumuzu hatýrlamak için...
Deprem olsun diye beklemeyelim!
Hayýrda yarýþmak için...
Sevgiyle sarýlmak birbirimize
Bir olmak zamanýdýr þimdi
Sen, ben, o, demeden
VATANýmýz, TÜRKÝYEmiz için...
Var mý bize böyle cennet baþka bir ülke!
En güzel ülkem hepimize TÜRKÝYE! ...





17 AGUSTOS 2018
Mlk Tryk






"17 Aðustos depreminde kaybettiklerimizi
Saygý, Sevgi ve Rahmetle anýyorum..."
Mekanlarý cennet olsun!
Allahim hiç bir kuluna yaþatmasýn deprem anýný
Ve sonrasýný "Deprem öldürmez, bina öldürür." diyor deprem uzmanlarý...
Yani binayý yapanlar, insanlarý öldürüyor daha çok para kazanmak uðruna...Saygýlarýmla!




Sosyal Medyada Paylaşın: