Bu gün en karanlýk gün. Yüreðimle baðrýþ çýðrýþ kavga ettiðim! Sorularým doðru. Ama; Ya aldýðým cevaplar! Ýnanmýyor söylediðim hiç bir gerçeðe!! Aðlýyor, sessiz çýðlýðýyla; Silme! ’O’ benim diðer yarým diye... Ya yaþadýklarýn? Ya hiçe sayýldýklarýn? Ya kahroluþlarýnýn sebebi neydi! Kaç izah ettim ama; Sen yaþattýn bizi dedi. Ne olursun, ne olursun öldürme! Ne kadar doðru aslýnda... Þah damarým olmuþ, bana þiirler yazdýran varlýðý; Anladým hasretinden tüm isyankârlýðý! Koydum elimi usulca üzerine. Ben bilmemki öldürmeyi! Bir bak halime! Yine kendim iþte derdime derman! Yine sabýr der bu çýkamayan can! ’Aþk’, Ayrýyken yaþanan an’dý bizim için! Girilmez yazýyordu kalp kapýsýnda. Ah! ’Ben okuma bilmem’ demekti, Senin tek suçun! ... Nigâr Güler. 16.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.