İSRAF
Zengine keyif verir,dövizin fýrlamasý.
Fakiri yoldan çýkarýr,mide hýrlamasý.
Yoksulun dizi titrer,yediði her darbeden.
Zengin nasýl olsa kazanýr,yine haybeden.
Ýtibardan tasarruf olmaz,bakýn saraya.
Gariban talim eder,bedava makarnaya.
Fakirler dua eder þimdi,en yüksek sesten.
Müftüler sallar elini, zýrhlý mersedesten.
Kapitalizme sürülmüþ dindarlýk boyasý.
Acýsý önce gelmez,sonra çýkar foyasý.
Üretmeden borçla yapýlan,gösteriþ israf.
Dolarýn sahibinde bulunmaz,bil ki insaf.
Hatayý aramaz insan,kendi hanesinde.
Ýyi benim,kötülük dýþ güçler sayesinde.
Nasýl olsa her hataya bir kýlýf bulunur.
Hatasýz kul olmaz,neden çabuk unutulur.
Söylesen boþuna þimdi,haktan hakikattan.
Düþmeyince anlamaz insan,güçten takatten.
Dostu söyler gerçeði, daima her dostuna.
Hakiki müminler girmez münafýk postuna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Türkistan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.