bir martý misali tuzum, kanadým karýþmýþtý bir kez dümen suyuna ne huyundan ne de suyundan öte deniz yoktu artýk seyir defterime…
sen, bahtýma gonca gonca bahar deren sen ki, dikenimden öte tenime gül sürendin
cemre olup düþmüþtün ömrüme gerisi talan ne ben benden öncesiydim artýk ne de aþk senden sonrasý senden baþkasý deðildim artýk gerisi yalan
. . … . .
ey ayýn þavkýna olta savuran rüzgar çek üzerimden lisan-ý figan ýslýðýný tel tel yolduðum sazýmýn þimdi dili lal çürüdü zaman soluðumun nasýrlý kollarýnda kendimdir, kendimedir artýk ucu kör hançerliðim
ey yoluma yol aþk-ý derdime derman olan tanrým bel vermez, eðilmez sanýrdým ateþe sabrým al þimdi senindir, senin olsun közümden öte özüm külleneceðimi bilseydim yaðmur düþler miydim hiç
oysa, gülmek, sevmek ve seviþmekti ibadetim aldýðým her nefes bir ihanettir þimdi ömrüme ah yar... bil ki, beyaz sana hiç yakýþmadý týp ký siyahýn bize yakýþamadýðý gibi…
ilhanaþýcýaðustosikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.