IRAMAK (519)

IRAMAK (519)

Ey yar ýradýk da böylesi birden.
Gönüller yürekler ýrar mý sandýn.
Hesabý kitabý en büyük yerden.
Seven birbirini kýrar mý sandýn.

Bu ýramak neyse ayrýlýk olmuþ.
Yokluktan da öte gayrýlýk olmuþ.
Her iki taraf da sararmýþ solmuþ.
Gönül baþkasýný arar mý sandýn.

Iramasý uzak kalmak deðildir.
Uzak gibi gönül almak deðildir.
Yeni bir hayale dalmak deðildir.
Baþkasýna hayal kurar mý sandýn.

Ýçimizde sevgi boy boy yaslanýr.
Hep boþa beklenir gönül uslanýr.
Ýsteksiz de olsa insan hislenir.
Ayrýlýðý hayra yorar mý sandýn.

Yücelerden öte yol gider denir.
Çaresi var diye yalan söylenir.
Mizah gibi sanki gönül eylenir.
Ayrýlýk merhem de sarar mý sandýn

Uzaklýk yakýnlýk mana da hüzün.
Irama duygusu yakar ansýzýn.
Ta içten acýtýr bilirsin sýzýn.
Boþ yere boþlukta durur mu sandýn.

Sözün özü aslý vurgusudur bu.
Kim bilir hayatýn kurgusudur bu.
Seven yüreklerin duygusudur bu.
Öyle acýmadan vurur mu sandýn.

Sen Zayi Ozan’ým gönül hoþ deðil.
Söylediðin her söz asla boþ deðil.
Sevgiye sevdaya hayat loþ deðil.
Sözü birbirine karar mý sandýn.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 14/08/2018 Salý
Yayýn : 15/08/2018 Çrþ.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1181006/

Sosyal Medyada Paylaşın: