HİÇ KİMSE ÜŞÜMESİN
Yaðarken, inceden, inceye bir kar
Bir çocuk sesi, sanki günü yýrtar
Bir çocuk düþünün çok derinden
Bir çocuk yokluktan, soðuktan aðlar
Küçüklüðüm gelir, aklýma gençlik
Soðuk da geceden, sabaha geçtik
Sabahý zor ettiðim, o zor yýllar
Hep zorluðu, biz mi kendimiz seçtik
Yýkýk dökük inþatlarda yatarak
Dursun Abimden destekler alarak
Abim ve Gazi Çelik Dost yürekler
Nankörlük yapmam bunu unutarak
Bana refakat eden Abim ve Gazi
Rabbim hiç Muhtaç koymasýn hem sizi
Çoðu zaman tek baþýna gezdiðim
Unutamam can sýzlatan geceleri
Gelir akla karlý buz gibi yýllar
Sonra þehri ayaza çeker karlar
Soðuðuna inat, bu soðuk þehre
Akþamdan, sabahlar beklenen banklar
Donma derecesi sabah ayazý
Ayazda özlediniz mi siz yazý
Çocuk gibi sevinirdim güneþe
Çoðu zarar yarardýr belki azý
Bir çorba param olsa dediniz mi?
Soðuk ne, sýcak ne görüp bildiniz mi?
Mermi gibi saplanýrken o soðuk
Sabahý Özlemle hiç beklediniz mi?
Isýnsýn her yan, sayýkladýnýz mý?
Canlý rüyaya ayakta daldýnýz mý ?
Bakarsýn evlerde ýþýklar yanar
Iþýklara sizler hayran kaldýnýz mý?
iliklere iþler sanki hep ayaz
Hangi çocuk, genç, deðildir az haylaz
Çocuk gibi sevindiðim o günler
Kan akar delice, yerinde durmaz
Her araba geçiþinde rüzgâr vurur
Ýnsanýn sanki damarlarý kurur
Bilir misiniz üþüyen insaný?
Vakitler sanki onun için durur
Kaç saat soðuk, kaç saatler aç
Kaldýnýz mý hiç aðrý var yok ilaç
Bilir misiniz? ne hale getirir
Boþa attýðýný görürsün kulaç
Yolda sizi yürürken yýkar ayaz
Sanki herkeste biraz kin ve niyaz
Evden yakýnda ama çok uzakta
Görür gözünse sadece kar beyaz
Bir kez daha düþünün kar yaðýþýnda
Mideniz ve cüzdanýn tokluðunda
Düþ de gör bak insanda neredesin
Var olup ta düþmenin yokluðunda
Nerde ne deðerde hangi aralýkta
Düþmede görme en iyisi darlýkta
Düþersen ortada kalmaz sahte dost
Kalmaz hiçbir Dostta ve arkadaþta
Sevmediðim soðuklara nefretim
Dürüstlüðüm oldu benim servetim
Küfürbazýný düzeltin bu þehrin
Atalarým benim daim nimetim
Yýkýlsýn azgýnlýk yok olsun küfür
Ve kar ve ayaz ve soðuksa mühür
Kýrýlasý ayazýn, kýrýlasý soðuðun
Rüzgar ayazýný hep yavaþ üfür
Neyleyim güzel olaný sevmiþim
Doðum yerim bu þehri çok sevmiþim
Ey garip þehirim sen hiç üzülme
Küçük yaþta neler, neler bilmiþim
Üþümesin ne büyük ne çocuðun
Can sýzlatma, üþütmesin soðuðun
Ey garip þehir sen nerde ben nerde
Acýsýný hissettirme yokluðun
Isýnmak için koynuna sokmasýn
Hiçbir çocuk ve genç hiç yok olmasýn
Ne Ana, Ne Baba, Ne evlat, kardeþ
Soðukta titreyip donup solmasýn
Donmasýn Ne büyüðün ne çocuðun
Üþümek, çaðrýsý belki yokluðun
Varsa varsa bir kazaðýn çýkarda
Üþüyene ver varsa bir gocuðun
Cengiz AKSU-13.08.2018- Bitmeyen Þiirler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.