SEN
Sen;
Yakýyorsun yürekleri
Kan aðlatýyorsun gökleri
Leyla’nýn hasretiyle yaþayan
Sesini iþitip te kavuþamayan
Mecnun’sun.
Sen;
Ruhlarda bir sýzý
Özlerde bir sancý
Göklerde þahin bakýþlý
Kalplerin sessiz derviþi
Keklik’sin.
Sen;
Endamý güzel, duruþu güzel
Bakýþý güzel, gamzesi güzel
Dostluðu güzel bir sýrdaþ
Azap ikliminin ateþini söndüren alev
Gülizar’sýn.
Sen;
Yapraktaki küçük çið tanesi
Meltem rüzgarýnýn azizesi
Ötelere duyulan ümit meþalesi
Bahar sabahýnýn neþesi
Gonca’sýn.
Sen;
Kaynaðý gönülden olan sözlerin
Gönüllere huzur eleyen dillerin
Uzakta unutulan rüyalar
Umutla beslenen hülyalar
Aþk’sýn.
Sen;
Uzaklarda, gurbet ellerde
Ulaþýlamayan bir bayram sabahý
Ayný havayý soluklayan orkide
Gül çehreni cihana yayan mýzrak
Baþak’sýn.
Sen;
Bir lale yüzlü, ürkek bakýþlý
Kumral ka’küllü al yanaklý güzel
Nilüfer çiçeðinin renkli dimaðý
Elaya taþ bastýran kardelen
Can’sýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.