KAVUŞMAK

Rüzgar önüne almýþ, saçar beni,
Yerden yükseðe, çýkmak istesem de..
Kesilir enginde rüzgarýn sesi,
Bu zaman, seni anlatýr içimde..


Yokuþunda zamanýn, durur sular,
Dönerler geri, öz kaynaklarýna..
Çiçekler açýlýp meyve olurlar,
Dönerler yeniden ilk baharýna..


Koþsam da yorulsam, ben yollarýnda,
Ne ben usanýrdým, ne de þu yollar,
Gayem çabuk kavuþmak uzaklarda,
Kýsacýk ömrümde, uzunca yollar…

1988 - ANTAKYA



Sosyal Medyada Paylaşın: