BOÐUM BOÐUM
Yumuþak yastýða koyunca baþý
Doldukça doluyor kapanan gözler
Bunca yýl yediðim ekmeði aþý
Burnumdan getirir dediði sözler
Karanlýk basýp ta gece çökünce
Ýçinde olaný gönül dökünce
Gözlerden yaþlarýn ince akýnca
Kahrolup yanýyor hasretle özler
Yutkunur yutamaz boðazda düðüm
Bilmem ki kaç kattýr hem boðum boðum
Eriyip yüreðim damlarken yaðým
Dermaný kesilir tutamaz dizler
Acýyla kývranýp yorganý baþa
Çekerken dönersin yine en baþa
Kirpiðin ýslanýp deðerken kaþa
Düþeni bir parça oluyor yüzler
Deruna toplayýp gömdüðüm kahýr
Kalkarak yerinden oluyor zahir
Aðzýmýn tadýný ederken zehir
Yýllarýn ahýndan kalýyor izler
Baharý beklerim içim yeþersin
Diyorum BozkýrÎ ‘’sabýr aþarsýn’’
Çiðdem çiçek açar sende þaþarsýn
Hazana dönerken gönülde yazlar
Adnan SÝVRÝ/BOZKIRÎ 08.08.20187ANKARA