Mürekkep Hokkası

Hey be can,
Bir demet yine anýlardan,
Hey be can.
Bir dolma kalem,
Kaha marka,
Ve bir þiþe mürekkep,
Tam bir hokka.
Hey be can,
Ne kalemler geçti de elimden
Susmadým,
Hep doðruldum Hakk’a.
Hey be can,
Çaðlarca mürekkep damladý kalemimden,
Kimi çocuksu aþk mektuplarý,
- Hani dört köþeli laflar,-
Kimi sevda dizeleri aþklarýmýn;
Kimi öðrendiklerim,
Kýsa notlar.
Ýlk kýrýldý ucu aðladým,
Þu kaha marka kalem,
Unutulmaz anýlardan sanki anýtsal;
Ve bir hokka mürekkep yaþamýmda, kanýtsal.
O kaha kalem gibi saplanmýþsýn kalbime,
Çaresiz bir dertsin, çözümsüz bir problem,
Vazgeçilmez bir anlamsýn ezgilerimde,
Ýnce bir sýzý, bitmeyen bir özlem.
Tutsaðýn olmuþça bir yaþam, dökülen kalemimden,
Siyah, mavi mürekkeplerden birisinde,
Korkarým kuruyan göz pýnarlarýmca,
Kurumasýn mürekkebi hokkamýn.
Hey be can,
Sen çekincesinde mantýðýnýn,
Ben sevdalýyým duygularýmda,
Bitmeyecek anlaþýldý korkularýn,
Ben hala tutarým çilemi avuçlarýmda.
Sen, hokkaca yerleþtin anýlarýmda,
Ben damla, damla yazan bir dolmakalemi,
Çiziklerimi oku yaþamýn boþ sayfalarýnda,
Ben çekmeye razýyým sensiz çilemi.
Ben dolma kalem,
Kaha marka,
Sen mürekkep þiþemsin,
Tam bir hokka.

Not: Ýlk sahip olduðum dolma kalemin markasýydý Kaha.

28.Mayýs.2008 22.45

Sosyal Medyada Paylaşın: