TEFEKKÜR

Bazen düþünceye dalarým,
Baktýðýmý gözlerimle tararým.
Bir keresinde sordum,
Neden her þey çift, diye.
Nefretle sevgi.
Savaþla barýþ.
Acýyla tatlý.
Vuslatla* ayrýlýk, niye?
Sonra birden irkildim,*
Her þey zýddýyla var, diye.
Nefret yoksa, nasýl severdim.
Savaþsýz, barýþý nasýl överdim?
Ayrýlýk olmasa, olmazdý vuslat.*
Acý olmasa, tatlýyý tut at.
Ya dert ve sýkýntý hiç olmasaydý,
Ýnsanlar hem güçsüz, hem ham kalsaydý.
Her insan doðana, insan mý denir?
Ne derisi giyilir, ne eti yenir.
Düþünmeyene kalýptan, insansýn denmez,
Tekâmül* edip geliþen de, tadýndan yenmez.
Düþünen hayvan, insansa eðer,
Düþünmeyen insan, hayvanmýþ meðer.
Ýnsan kalabilenleri, insan olan beðenir,
Böyle düþünmelere, açýk tefekkür* denir.

Abdullah HAKTANKAÇMAZ


*Ýrkilmek : Ürküp korkarak geri çekilir gibi olmak ya da korkup þaþýrarak duraksamak.
*Tefekkür : Düþünme, düþünce, düþünüþ.
*Tekâmül : Olgunlaþma, olgunluk, geliþim, geliþme,evrim.
*Vuslat : Kavuþmak


Sosyal Medyada Paylaşın: