önümüzde deniz arkamýzda ateþ
açýlan denizler serinleþen ateþler biziz
ateþ bizde…deniz bizde zeynep
bak nihan bakýþlý þebnemler oynaþýyor rüzgarda
yapraklar ki, bahar kadar taze
iþte bu yüzden elvedalara alýþmalýyýz
avuçlarýmýzýn içinde tuttuðumuz eski bir yangýn
kaç kez tükenmiþliðin kýzgýn ateþine salýnýrýz
içimize gizlenmiþ gizli öfkelerin bað bozumu zamaný belki de…
olasý bir düþ yaþamý deðil bu zeynep
yeniden nefes almalar
bu yüzden iþte yeniden nefeslenmeler
mutluluk vadeden yollar var önümüzde
büyüsü sarýp sarmalar bizi
tozpembe bulutlarýn üzerinde
kaderlerine terk edilmiþ gibiyiz zeynep
bu yüzden iþte yalancý umutlar
bazen de hayallerimiz yýkýlýr aldýðýmýz haberle
çarpar gideriz delip geçmek istercesine kapalý olan tüm kapýlardan
yüreðimizin içi alev kýzýlý
korkularýna sürüklenen bir zaman kesimi bu olsa gerek…
bir baþka alýþkanlýklar edinmiþiz biz zeynep
galiba bir deðiþim için baþkalaþýyor ruhumuz
iþte bu yüzden deðiþiyor renklerin görüntüsü
içimizde garip oluþumlar
zamana alýþýlmadýk zeynep
mekan alýþýldýk ,ölüm ve aþk
terekisinde buhardan karanfil tütsüleri
bu yüzden doðduk iþte bu yüzden bittik
izin verilmiyor mutluluða kavuþmamýza zeynep
bir nebze yanýnda kalmamýzý saðlayacak kadar
bir nebze kelebeðin kanatlarýnýn öpmesine bizi,
bir nebze yüreðimizin ýþýtmasýna çiçekleri
iþte bu yüzden izin verilmiyor
yýldýzýmýzýn doðmasýna bir düþün göklerinde
dünyaya açýlan kapý bir damla sudan ibaret
bütün tecelli denizleri, bütün aþk fýrtýnalarý da
bir damlada dalgalanýp çýrpýnýyoruz zeynep
suya býrakýlan bir damla kan gibiyiz
iþte bu yüzden renk renk desen desen daðýlýyoruz
düþenlerin ilki biz deðiliz
kalp acýsýný unutamayan ilk biz deðiliz zeynep
canýmýza batan diken belli ki hiç çýkmayacak
hep bir yaný hep yaralý kalacak kalbimizin
kaybetmiþiz o kadar çok kaybetmiþiz ki
iþte bu yüzden kaybedecek hiç bir þeyimiz yok
redfer