HÜLYA ADLI ROMANIMDAN

Kenan, bulutlara bakarak ,güneþin üzerine yayýlmasýný seyretti.
(Bir zamanlar parlak bir güneþtim,iþte o güneþ ebediyen bulutlandý...
(açýlmamak üzere.) Diye düþündü.
Yaðmurun yaðacaðýný bildikleri için,hemen köþke doðru yürüyüp,
bir odaya geçtiler.Serap ,onlardan izin alarak iþlerinin baþýna gitti.
Kenan la Tarýk ,sessizce yaðmurun yaðýþýný seyrettiler.Bir müddet saðanak dan sonra,
hava açýldý.
Tarýk:(Kenan sana bir þey diyeceðim,Hülya nýn kitaplarýný karýþtýrýrken hatýra defterini buldum.)
Kenan hemen atýldý:(onu bana verirmisin.)
(Ama bana söz ver üzülmeyeceðine...yine seni üzer biliyorum, o nu unutmalýsýn.)
(Hayýr ben o nu unutmayacaðým...ama o defter bana teselli verecek.)

Böyle uzayýp gidiyor roman...ben sonundaki þiiri yazmak istiyorum:

KARANLIK GÜNLERÝM
Artýk doðmayacak güneþ benim için,
Artýk bakmayacak sevgilim yüzüme...
Yalnýz ve uzakta öleceðim, belki.
Anlamýyor o bile yalnýzlýðýmdan,
Kýskanýyorum bir çok arkadaþý olan martýlarý,
Mutluluklarý avuç avuç götüren insafsýz gemileri.
Böyle mutsuz yaþamayý hiç düþünmemiþtim...
Oysa ben mutluluk için doðmuþum,
Istýraplý olacak belki ölümüm.
Her þey sönük ,sensiz hatýralar kupkuru,
Buðulu olacak gözlerim sensizlikten.
Uykusuz geçecek gecelerim seni düþünmekten,
Bu yýllanmýþ hüzünler bitsin artýk...
Neye baksam, cansýz bir þekil benim için.
Artýk bitsin bu ýstýrap !
Toprak olmak istiyorum ben,
Toprak olmak.

G.K. Romanýma ait bir þiirim.
Sosyal Medyada Paylaşın: