Değinmeler V
Kendi gerçekliðine aykýrý bir duruþ
Hayallerin içinde, ensemizde esen her serin yelin azrail olduðunu düþündürür Ben eskiden bulutlar yapardým
Ninemin hikayelerini alýr havaya býrakýrdým
Ýnsanlarýn en ýssýz yanlarýna
Sonra yaðardý onlar en ýssýz kalabalýklara
Birbirini anlamazdý kimse yanlýþ oynanan sessiz bir tiyatro oyunu kadar
Herkes birbirinin yüzüne bakardý
Yüzlerden geçen gölgeler bulut olurdu
Bazen hüzünlü
Bazende denilemez son zamanlarda hep hüzünlü
Bir ülke gidiyormuþ gibi ellerinden
Buharlý lokomotiflere baðlayýp kendini
Aynalarda iç kýrýklýklarýmýzý toplamaya zamanýmýz olamadan
Denizlerin altýndan geçerdi
Balýklarýn gözlerine bakarak
Hafýzalarý yokeden bir basýnç
“pas tutmuþ bir onur”dan daha çok
Çoðalýrdý bulutlar parmaklarýmýn arasýnda
Bin parçaya bölünmüþ hüzün ayrýlýk hikayesi olurdu
Ancak onlar kederlerle bin parçaya bölerler kendilerini
Ýspatlanamayan gerçekliklerin ispatlanamayan yokluklarýydý dün
Bir patikadan aþaðý inerdik yaðmur damlalarýyla
Ninemin hikayelerine tutunarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.