ateþin har,
suyun buhar olduðu yerden geçtim
dil lâl, ruh bedene sýðmazken
içten alev alan okyanus durulmaz
dalgalar tüm hýþmýyla kýyýya vurur yorulmaz
gün gelir kuþlar da yara alýr
kapý gibi dayanýklý bildiðin yüreðin de kanar
tüm çürümüþlüðe
tüm kokuþmuþluða inat
odama sýzan o muhteþem renk cümbüþünde
bir umut yolculuðu baþlar yeniden içimde
küllerinden doðuþ
günahlarýnla barýþ adýna
denizim “karadeniz”
fýtratýmda var asilik
saçlarýmda yosun kokusuyla
rüzgarýn nefesiyim ben
korkuya pabuç býrakmam
fýrtýnalarla çoðaldým hayatta
nelere geçit verdim
neleri teðet geçtim umarsýzca
koca bir yürek oldum zamanla
sök sökebilirsen ruhumu yerinden
al alabilirsen özgürlüðümü elimden
“pilavdan dönenin kaþýðý kýrýlsýn”
bundan böyle her yaným deniz
her yaným daha mavi
vira mola
açýlsýn yelkenler fora
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.