BEN SANA MEFTUNUM SEN KÖRSÜN

anla beni Allah aþkýna
rüzgarlar estiriyorum çýktýðýn basamaklara
keþkelerimi rehin býrakýyorum sana
piþmanlýklarýmý gardiyan misali dikiyorum ortalýklara
lanet olsun
lanet olsun
sevmeyip de terkedenlere
lanet olsun
tabakamda hüzün
kadehimde gözüm
ben sana meftunum sen körsün



içimi seninle dolduruyorum
hiçimi seninle
karanlýklarda yýldýzlarýn hayatý kayýyor
herkes birbirini bayýyor
kimisi kafayý yiyor
kimisi yaftayý sýyýrýyor
ben sana meftunum sen körsün



sevmek bazen habersiz girer kanýna
canýna habersiz girer
kaç nesil eskitim hayat tarzýmdan
avazýmdan kaç nesil eskitim
metroda çýkmýþ birisi çok güzel bir tambur çalýyor
sanki susamýþ yüreklere su serpiyor
dýþarý çýkýnca bir kanepe bulup sigara mý tellesem
yoksa sana az kullanýlmýþ bir yürek mi vaat etsem
ne yapsam
ne etsem
nasýl üstesinden gelsem
saatler ellerimde ufalanýyor
ben sana meftunum sen körsün




belki piyangonun son talih kuþu sun
ah seni tanýmýyor bu eller tanýmýyor
bir uçak kalkýp gidiyor Sabiha Gökçenden
anladým ki bu þehre veda ediyorsun
yani yoksun
ben sana meftunum sen körsün
Sosyal Medyada Paylaşın: