Islýk çala çala esen deli rüzgar, Es, esebildiðin kadar. Meyvesi tükenmiþ aðacýn, Sararan yapraklarýný, Savur savurabildiðin kadar bir saða, bir sola. Kelebek gibi uçuþur havalarda. Ama; Ben, Hep yerimde sayarým. Ne ileri ne geri, Gitti gelecek derken, Dönmüyor; Albümlerde kalan sevgililerin, Hiçbiri..
Gözlerimden yanaklarýma, Yaðmur olup süzülürcesine akan sular, Olanca hýzýyla geliyor üzerime, Susuzluðuma inat. Aþka da açamadým kanat. Þairimin sesi yankýlanýyor kulaklarýmda, Ýþte benim hayatým! Her kelimesinde, Her mýsrasýnda, Yüreðimi ele almýþ beni okuyor. Çok aðlattýn þair, Matemin dozu yok, Yanýyor sineler ayrý ayrý.
05.06.2018 - Melek DÖNMEZ ÝST.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meleksultan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.