Ömür Tükenir

Mevlâ var edince dünyaya gelip;
Kundakta yatarsýn ömür tükenir.
Hayat yol aldýkça nasibin alýp;
Çiðneyip, yutarsýn ömür tükenir.

Biraz büyüyünce çevreni tanýn
Gençlik yýllarýnda dik akar kanýn
Bazý soysuzlara sýkýlýr canýn;
Atarsýn, tutarsýn ömür tükenir

Bir dalda gonca gül, hem diken biter
Gül nasip olmazsa, dikeni batar !
Mecnun’dan ziyade, Kerem’den beter;
Yanarsýn, tütersin ömür tükenir

Helâlin olursa bir kaþý keman
Ekersin, biçersin edersin harman
Eve gaz, tuz gerek olduðu zaman;
Alýrsýn, satarsýn ömür tükenir.

Düþünce anlarsýn dostu, ahbabý
Test ettikçe olun, insan erbabý
Karabatak gibi durum icabý;
Çýkarsýn, batarsýn ömür tükenir.

Sonbahar, kýþ derken, döner seneler
Çaresiz acýlar baðrýný deler
Sabahý olmayan uzun geceler;
Derde dert katarsýn ömür tükenir.

Bende bir hayalle çalýþtým, durdum
Zorlu sorulara çok kafa yordum
Derledim, topladým bir yuva kurdum;
Yaparsýn, çatarsýn ömür tükenir.

Mehmet Postallý / 2018
Sosyal Medyada Paylaşın: