MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KENT SÜRGÜNÜ
Oğuzhan KÜLTE

KENT SÜRGÜNÜ




Ýþte, içinizden biriyim ve gayet sade
Kent hayatý yýktý beni,getirdi ne hâle
Oysa ne mutlu hisseder insan, eminim
Ben asla metropollere ait deðilim.

Özledim, hem de çok özledim
Sýra sýra daðlarý izlemeyi
Erkenden kalkýp seher vaktinde
Doðuþunu güneþin, ufkun önünde
Ve elbette iþtahla yenilen kahvaltýda
Esen sabah yelini tüm sevecenliðiyle
Doðayý çekmeyi içime,soluk almayý
Ýçerken þu çayý keyif bulmayý,…

Ýnlerdi sazým el becerimle,
Yanýk çýkardý sesim gayet aheste.
Dizilirdi mýsralar gurbete doðru
Kah yukarýdan inerdi bir týnýlar
Kah peste kýlardý karar.

Dinlemesi bile güzeldi o türküleri
Herbiri içime sevda sarardý
Severdim çiçeði de, kuþu da, aðacý da
Baþka bakardý gözüm, her þey güzeldi.

Saradým bir sigara tüterdi ucu
Yanan sigara deðil, özlemdi sanki
Memleket havalarý gelirdi aklýma
Sanki uyanýrdým ben çocukluðuma.

Arýyorum o köyleri adý konmamýþ
Her çam dibinde sanki bir hatýra kalmýþ
Kimi kazýmýþ adýný kütüðüne aðacýn
Kimi de yazmýþ sevdiðini düzüne
Enginlere doðrulmuþ eski bir kayanýn…

Ey doða, sensin içimize hitap eden
Sensin bizi özümüze döndüren
Bir bakarsýn derenin þýrýltýsýnda
Belki de keþfedilmemiþ zirvenin baþýnda
Bulursun kendini mutlu olursun
O an tüm dertlerinden kurtulursun.

Yok elbette zamaný insanýn hayat akýyor
Gecenin bir vaktinde gökten yýldýz kayýyor
Diyorsun ki tutayým þimdi bir dilek
Ebedî hep seni mutlu edecek.

Ýþte bu yüzden dostlar hep kaçarým
Kuru kalabalýktan hemen býkarým
Kimi aðlar,düþünür,kimisi terler,…
Ýnsanlarýn her biri farklý haldeler.
Bulamazsýn gerçek dost kentte ebedî
Samimiyet denilen eski bir melodi
Çocuklarýn oynarken aldýklarý hevesi
Biz de dönderirdik o yýllarda demir çemberi.

Anlardýk küçüklerin mutluluðunu içimizde
Hoþ olurdu gönlümüz minik tebessümlerle
Kent hayatý çürüttü, kuruttu bizi,
Eski resimlerde buluruz þimdi teselli.

Var yine de inatla, sevmek hayatý
Fýrsat buldukça insan doðaya çýkmalý
Görmeli arýyý, çiçeði, börtü böceði
Bilmeli deðerini, doðayý sevmeli.

Aslýnda ait olduðumuz yer, o saf doðadýr
Önemli olansa, özünde kendini bulmaktýr.
Anlamaktýr hayatýn þu gizemli yanýný,
Sabýrla örmeli, emek ve özveriyle
Nakþetmeli sevgiyi, edebi ve ilmi
Bakmalý bir geriye býraktýðý esere
Doldurmalý yaþamý, kucak dolu sevgiyle.


Oðuzhan KÜLTE





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.