Tahta köprü baþýnda,buluþurdu aþýklar.
Fýsýldardý sevdayý,turnayla esen yeller.
Þimþek gibi çakardý, gözlerdeki ýþýklar.
Gönül sazý çaldýkça,titrerdi hazin teller.
Hüzünleri dökerdi, akýttýðý yaþýnda.
Kavuþunca aðlardý sevdiðinin döþünde.
Acý soðan yese de, bal tadardý aþýnda.
Konuþurdu bakýþlar, lal olurdu o diller.
Kuytusunda ormanýn ,hiç kimseler olmazdý.
Yeþil renkli çamlarýn, yaz kýþ rengi solmazdý.
Henüz bahar gelmeden, çay yataðý dolmazdý.
Havasý çok güzeldi, bazen gelse de seller.
Süzülerek güneþin, dað ardýndan batýþý,
Ömre deðer bir andý, dizlerinde yatýþý,
Sessizliði bozardý , serçelerin ötüþü.
Sevenleri kýskanýr, gýybet ederdi eller.
Bülbül güle zar eder ,firak ile aðlardý.
Vefalý beyaz çomar emniyeti saðlardý
Berrak akan dereler,þýrýl þýrýl çaðlardý.
Veda vakti gelince,aþkla sarardý kollar.
Anýlar çekti beni, dün uðradým oraya.
Aðaçlarý kesmiþler ,çevirmiþler seraya.
Yankýlanýr þarkýmýz,çöküverdim þuraya.
Hayaliyle yaþadým, ne güzeldi o yýllar.
Ülkü Ahýska