Berlin geceye göçerken senin yokluðuna mý aðlasýn yoksa benim varlýðýma mý acýsýn geçen zamanlara inat, ey can tanem de denilen güzel,
neresinden tutsa/m nafile özlemleri/mi bir bir yazmýþ sokaklarýna kaldýrýmlar bir umut çizelgesi yokluklar varlýklara nabýz sen misin ben miyim kim bilecek yaþýyorum iþte ne fark eder hayatta denilse ömür de,
gece/si/dir beni benden alý koyan gölgelere firar ettiren köþeli olsa da ne fayda yalnýzlýðým hep yanýmda tutmuþ elimden býrakmaya da niyeti yok gibi sanki yokluðundan da kuvvet almýþ misali sensizliðinle tokuþturuyor hasretle hüzünlerimi,
biliyorum güneþ doðacak elbet kim engelliye bilir ki dünya döndükçe kalp yürekte var oldukça nefes tüketme boþuna olacak olacak ha bugün ya yarýn, o gecelerin o gecelerimin hürmetine...
* Berlin,02.08.2018 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.