Sen, Takmazsýn hayatý kafana. Güler geçersin yaþananlara. Doldurur içersin mey gibi Yudum yudum Bense, Dertlenirim tüm olanlara, Üþür içim sokakta çýplak ayaklara, Yanarým güneþte ekmek için ter akýtanlara, Ýsyan ederim haksýzlýða, Yalana, yalancýya talana… Kadehime dolar tüm dünyanýn derdi, Bir nefes çeker gibi Yudum yudum eririm.
Sen; Görmez gözün, duymaz kulaðýn Uzanmaz elin, Yorulmaz senin bedenin. Hep sana yaðar yaðmurlar.. Bense; Çorak toprak kalýrým Sulanmaz hiç topraðým, Yeþermez baðým Kurur kýrýlýr hep benim dalým. Tütmez ýsýnmaz evim ocaðým, Derin bir nefes çeker, seni saklarým Yudum yudum ölürüm.
Sen yaþarsýn, Bense ölürüm. BEN YUDUM YUDUM ERÝRÝM Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.