Bana aþk deme Sevda deme dost Ben korkuyorum sevdadan aþktan Çünkü Sevda dediðin zalým bir zaman Aþk deðiðin ölüm kuyusu
Ve ben... O kuyuya düþenleri gördüm Düþüp aklýný yitirdiler Ben o zalým zamaný yaþayanlarý gördüm Hepsi yaþayýp canýný verdiler Birer birer kaybolup gittiler Gölgesinde kaldýlar hayatýn
Þimdi onlardan geriye Bir hikaye kaldý geride, Birde sevdiklerine gözyaþý Kimi anlatýldý dolaþtý dilden dile Kimi hiç hatýrlanmadý Kimi de hiç bilinmedi bile Þimdi bana aþký soruyorsun Sorma dost Sevdayý bilmek istiyorsun Bilme dost
Çünkü onlar bana baharý unutturan Kýþý ise hep yaþatan Onlar beni de benden alanlar Güneþimi batýranlar Yýldýzlarýmý çalanlar onlar Ve bana her gece ölümü bekleten Onun gelmesi için dua ettiren onlar O yüzden bana aþk deme Sevda deme dost Ve sende sevme Sevme ki düþme bu derde Ya da seversen Hiç söyleme bilmesin kimse Bilmesin ki Dokunmasýn tertemiz yüreðine ... Þiirde sesiyle bana eþlik eden güzel Songül’e Çok teþekkür ederim ... Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.