SEVDALAR, BABALAR ÖLENE KADARDIR

Ve babalar da ölür.
Sonra bütün cenazeler içimize gömülür.
Yüzümüzün her zerresini iþgal eder gözyaþý
Ben Mecnun olurum, çölde kendini avutan
Sevdalar unutulur.
Arka mahalledeki bütün öpüþmeler yalandýr.
Benden adýna þiir yazmamý bekleme Leyla,
Sevdalar, babalar ölene kadardýr.

Ve babalar ölür.
Bütün þiirlerin babasý ölür.
Günde bin defa gözyaþýnda boðulup ölürüz biz.
Biliriz ki, aðlamak acýlara gülüþ biçimidir.
Aðlamak, bütün gidiþlere dua biçimi.
Þimdi döksem sana içimi
Artýk bütün dinleyiþler sahte
Bütün çocuklar yalandýr.
Benden gözlerine bakmamý isteme Leyla
Sevdalar, babalar ölene kadardýr.

Babalar ölür.
Ölmeyen tek þey;
Üzeri dantelli ne varsa sýkýþtýrýlmýþ vesikalýkmýþ.
Cennetin üzerine toprak atarken öðrendim.
Anne dedim;
Bu fotoðraflar niye konuþmuyor?
Ne kadar açarsam açayým,
Kollarým resmine kavuþmuyor.
Kaldýr odamdan þu utanmaz saati anne
Babasýz bir çocuðun önünde
Bunlar her gün on ikide buluþuyor.
Zaten dakikalar hayal, eylüller yalandýr.
Benden tebessüm bekleme Leyla,
Sevdalar, babalar ölene kadardýr.

Ölür.
Dünya, evren
Cennet ve cehennem.
Ve huzurunu bozacak her günah ölür.
Sular bile ölür buhar olurken.
Bir ikilemdir hayat,
Sýkýþmýþ, küfretmek ile þükretmek arasýnda,
Þimdi ben burada, dünyanýn arafýnda.
Rabbim; geçerken al beni
Dünya, topraðýn altýndan daha derin.
Ýyi acý çekerim ama, sýkýldým derim.
Bir dað yýkýlýnca üzerime,
Sadece kalmak elde kalandýr.
Benden elini tutmamý bekleme Leyla,
Sevdalar, babalar ölene kadardýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: