Yediveren
Koparýp dalýndan anýlarýnýn arasýna hapsedip kurumaya terkettiðin bir yediverenim ben.
Kim bilir kaç gün, kaç yýl sonra sayfalarýný karýþtýrýrsýn ömrünün, kimbilir ben daha kaç mevsim sebepsizim?
Bir gün tozlanmýþ anýlarýnda görürsün beni, bir çocuk edasýyla gülümsersin belki....
Ya da alýr uzaða götürür umuduyla salýverirsin hoyrat rüzgarlara, býrakýrsýn beni.
Ben ki her nazýnda çiçeklenen bir yediverenim, soldurdum zannedip yeniden dirilttiðin...
Ýnadýna yüreðinde gamzelenirim, alevlenir unuttum, attým zannettiklerin.
Gün gelir hatýrlarsýn elbet yüreðinin kýyýsýnda, belki özlersin sen de beni...
Masum bakýþýmý, gülümseyiþimi, adýný her duyduðumda titreyiþimi...
Bir hüzün sarar yüreðini , ýslanýr belki yanaklarýn...
Keþke dersin, belki dersin ve yine olmaz dersin her zamanki gibi.
Çünkü gururunu, çünkü geçmiþini, çünkü korkularýný yenemezsin.
Yenemezsin elalem ne derleri, kurtulup zincirlerinden aþamazsýn kendi kendine ördüðün duvarlarýný...
Aþamazsýn geçmiþin sende býraktýðý izleri...
Oysa ki umuda açan bir yediverenim ben, korkuya, geçmiþe, gurura ve yüreðine meydan okuyan.
Güçlüyüm þükür, gücüm hediyedir bir emirdir Yaradandan.
Ne olurdu sanki aramýzdaki zaman denen engeli kaldýrsak aradan.
Ey yüreði mühürlüm, kýr artýk zincirlerini, bakýp gözlerimdeki kendine hatýrla beni...
Hatýrla sana olan kördüðüm sevgimi sevda iklimim solmadan.
Kara gözlerine sevdalý bir yediverenim ben, her solduruþunda inadýna yüreðinde açan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.