Şiirim Kambur Belli

Þiirim Kambur Belli

Bir bir terkediyor bizi
Gözümüzün feri
Saçýmýzýn teli
Dizimiz de derman
Yüreðimiz de ferman
Azala azala
Bir deri bir kemik
Giriyoruz mezara

Ne taþý sýksak çýkýyor suyu
Nede bir oturuþta devirebiliyoruz kuzuyu
Bel kamburlaþtýk ça topraða daha yakýn
Bir ayaðýmýz çukurda

Dedeler nineler devirmiþ yüzü
Her birinin alnýnda çizgiler
Çatlamýþ topraða nâzire

Sanki rüya hayat
Uyukluyoruz heyhât
Gözlerimizi kapanýnca baþlayacak
Sonsuz hayat
...
Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: