zigguratın lambası...

eskici bir davulu
gözlerinde bir sancýyla
güzü bahara dönüþtürür
gözlerim sözlerinde bir aþkla
büyüyor mahzeninde bir çarmýh
gerilmiþ iplere
bir banu rüzgarýyla

hedefinde bir oku kendinde
ve kendinden geçirerek
huzurlu bir yýldýzla
selamýnda bir dünyayý
geviþ getirerek
gidip gelen bir kürdanýn
sere serpe yayýlmýþ bir kelimeyi
gönle düþen harflere
yeþil bir dilekle
sýrra bu/kalem/unla
aklým hafi/ya
ve sukutunda bir deðir/meni
gönül göfteleriyle bir asumaný
dönüþtürerek bir saatin lambasýna
sevgi tomurcuklarýyla
bir baðrý yanýk öfkeyi
nû tekerlemeleriyle
hazinesi kýyamet olan bir çiçekle

sela verir bir þarabýn özünde
özleminde bir ufuk yeþertirken
vaveyla çýðlýklarý
þiþelerine baðlanýyor semazenlerin gönülleri
ve yapraðýnda kýyafetinde bir notayla
sallanýrken þarkýlar
b’aþka bir anahtarla
elif miktarýnca dol’aþýmý
nazan göbeðinde bir ýþýkla
yüzünde toprak kokusunu
mahcupluðunda bir ýslaklýkla
yelkovaný huzurlu bir duanýn
parmaðý kesik bir seviþmeyle
gün/ahsýz bir kelamýn

sudan bir þüpheyle
akla ziyan önü kesilmiþ
ayakkabýsý ters giyilmiþ bir kefenle
ser verilmiþ bir sýrrý
ortada bekletilmiþ bir hançerin suyunu
ateþe dökerek
nüshasý boþ bir firakýn
kalbindeki feneriyle

Râ/ya
ve de ziggurata
bel/kemiði afrikada bir tavþan isyanýyla
ýþýðýn kelebeðinde bir dudakla
eþit bir çoðaltmayla
sura üflüyor denge ve fren
ve bir aþkla tanrýlar seviþirken
piþti oluyor
göz bebeklerimdeki vitamin


yunus tapancý...








Sosyal Medyada Paylaşın: