Saða doðru yöneldim duvar Sola doðru baktým yine duvar Arkamý yasladýðým da duvar Önümde bir kapý var, kapalýydý.
Geçen her saniye mazi oluyordu Dakikalar doluyor, saat oluyordu Dört duvar, bir aydýnlýk arýyordu Birden aklýma dua etmek geldi Kaldýrdým baþýmý semaya doðru Ne yýldýz vardý, ne de aydede Dar odanýn tavaný vardý tepemde.
Tekrar düþündüm, daha derinden Bir anda, sanki yer oynadý yerinden Ýçim kýpýr kýpýr oldu, kalbi yerimden Umutla baktým, beni saran duvarlara Birþeyler yeþerdi, hayalimdi tüm bunlar.
O anda yalnýz olmadýðýmý anlamýþtým Eþlik ediyordu, atan küçücük kalbim Onu dinledim, derinden gelen bir sesle Gözlerimi kapadým, baktým kalbimden Yýldýzlar parlýyordu, aydede etrafýnda Düþüncelerime nurlu bir güneþ doðdu Tertemiz yürekten bakýyordum etrafa Herþey çok özel ve bir o kadar da güzeldi Tüm güzelliklerle vedalaþýrcasýna, açtým gözlerimi...
...ve ben ölmüþtüm. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.