ÇOCUKLUĞUMU ÜFLE

Zamanýn dudaklarýndan fýrlayýp kaçtým
Býraktýðým izlerin baþýndayým
Saklama telaþýnda
Yakalanacaðýmdan habersiz
Bir yerlerde perdelemeliyim kendimi
Peþimde bir mezar bekçisi
Pusuya yatmýþ 
Düþececeðimi bildiði yere

Yutkundukça kendimi
Uzatýyorum sesimi sokaklarýnda büyüdüðüm diyarlara
Zaman acýmasýz bir anne diyorum büyüttü  Uykularýmdan çeke çeke

Düþlerimi içtim
Telvenin kývrýmlarýndayým
Bir koþu incir aðacýna astým korkularýmý
Kýnalý kayalara emanet heyecanlarým 
Köþe kapmaca oyununda býraktým
Yorgun ünlemlerimi

Neþemi besler oldu anýlarým
Yokuþlarým hüzünle demlenmiþ çay bahçeleri
Elim ayaðýma dolaþtý dinlerken
Babamýn ben doðunca þahlanan merhametini 
Eþiðimizden içeri uzattýðý koþulsuz sevgiyi
Tutarken terleyemeden daha ellerim 
Parmak uçlarýmý býrakma diyemedim

Saatler bir maganda bir tek aný kollayan
Bulutlara salmalýyým
Kurþunu dokunmadan

Ýsraf edilmemiþ çocukluðum kaldý elimde biriktirdiðim
Her gece uyumadan
Odamdan içeri üfledim

Bahçe (feyzal)
Sosyal Medyada Paylaşın: