Sarmaşık

Saat yirmi iki otuz
Perþembe gecesi, cumaya dönüyor
Gözler, uyku esaretine dalmakta sanki
Gözler bir açýlýr, bir kapanýr
Bu günden yarýna
Devredilecek nedir?
Sevapmý, günahmý dolu defteri kebir?
Hangisinden, hangisini çýkarayým
Arayýþtayým, aramadayým
Yarýn bulacakmýyým?


Gecenin þu anýnda
Çocuklar, hala oynuyor, baðýrýþýyor
Yarýný düþünmüyorlar
Davul, zurna sesleri geliyor
Havai fiþekler, görsel þölen sunuyor
Patýrtýlar, çatýrtýlar
Bir yanda, kabaran kalbim
Sarmaþýklar sarmýþ etrafýmý
Bir tel örgü misali
Uzatsam elimi
Sanki ayý tutacaðým
Hangi yýldýz benim
Ben hangi yýldýzým

Hakim bey davacýyým
Bu koca yüreðim, kabýna sýðmýyor
Cellat kim, cellatlar kim
Aðlayan þu çocuða niye teselli verilmiyor?
Gerilim var, insan ruhunda
Yumuþatmak lazým
Bu gerilimi, yumuþatmak

Yýkamak istiyorum
Yüzümü, ayaðýmý, elimi
Diyorum tutsam dilimi
Tutamýyorum

Silkinip kalkýyorum yerimden
Gözlerimi açýp
Yarý uykulu halimden uyanýyorum

Yoruldum artýk, yoruluyorum
Sanki kendimi
Bulutlarýn üstüne býrakýyorum
Bazen uslu, bazen þiddetli yaðan
Yaðmur tanelerine karýþýyorum


Cengiz AKSU
Sosyal Medyada Paylaşın: