Ey Diyarbekir Diyarbekir 5

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, içten gülmelerimin, birinci sebebi hikmeti,
Sen, fikri güzel, gönlü güzellerin, sevgi ve muhabbeti,
Sen, er meydanýna çýkanlarýn, manidar cesareti,
Ve sen, insan gibi insan olanlarýn, yalancý cennetisin.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, sevmeyi bilen gönüllerde, Muhammedi gül destesi,
Sen, velilerin meclisinde, namus þeref ve hayâ abidesi,
Sen, yazýn aðustosunda, baðýrlarýn hararetini gideren su testisi,
Ve sen, tarihe mal olmuþ, babayiðit cengâverlerin, listesisin.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, kimsesiz dul ve yetimlerin, fakir fukaranýn, mazlumluðu,
Sen, her þeye kadir olan, yerin göðün sahibi þaný yüce Allah’ýn, ululuðu,
Sen, gün görmemiþ, feleðin sillesini yemiþlerin, gözlerinin sululuðu,
Ve sen, helal süt ile emzirilmiþ insanlarýn, ihlaslý kulluðusun.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, tam kývamýnda piþmiþ yemeklerin, damakta býraktýðý lezzet,
Sen, insana ahirette cenneti kazandýran, namus, þeref ve izzet,
Sen, insanlarý gönül bahçesinde, kumrular gibi yaþatan, uhuvvet,
Ve sen, bu üç günlük dünya hayatýnda, en manidar saadetsin.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, tutan ellerim, seni gören sevda sürmeli gözlerim, yürüyen ayaklarým,
Sen, gönlümün gam ve kasavetini, bertaraf eden, pespembe umutlarým,
Sen, yokluðunda simsiyah saçlarýma düþen kar beyazýmsý aklarým,
Ve sen, Allah’tan baþkasýndan korkmayan, en delikanlýlýk çaðlarýmsýn.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, hak ile batýlý, güzel ile çirkini, birbirinden ayýranlarýn çaba ve gayreti,
Sen, insaný hayata küstüren, yazýlmakla, anlatýlmakla bitmeyen, visal hasreti,
Sen, sana meftun gönüllerin, paha biçilemeyen, sevgi ve muhabbet dolu sohbeti,
Ve sen, aðlamayý unutmuþ, taþlaþmýþ kalpleri yumuþatan, velilerin kerametisin.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, Karacadað’dan gelen hamravat suyunun, çok hoþ içimi,
Sen, yaz kýþ demeden, helal çalýþan, bir aile reisinin zar zor geçimi,
Sen, asil gönüllere, girmeye çalýþanlarýn, sende yaþamayý seçimi,
Ve sen, insan gibi insanlarýn, beyefendiler misali hayat biçimisin.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, en müzmin yorgunluklarý gideren, asýrlýk çýnar aðaçlarýn, gölgesi,
Sen, yüzlerce, binlerce medeniyetlere, ev sahipliði yapmýþlýðýn bölgesi,
Sen, tarih sayfalarýna altýn harflerle yazýlmýþ ulu þehirlerin si mgesi,
Ve sen, sende doðmuþ, sende büyümüþlerin, övünç payesisin.

Ey Diyarbekir, Diyarbekir!
Sen, babayiðitlerin çifte yürekliliði, gözü karalýðý,
Sen, ömür miadýný sende geçirmiþlerin ahde vefalý lýðý,
Sen, sevinci kursaðýnda kalmýþ, mazlumlarýn önünde, yüreklerin yufkalý lýðý,
Ve sen, sýmsýcak havlarda kurumaya yüz tutmuþ Dicle nehrinin boz bulanýklýðýsýn.
25/Temmuz /2018



Bu þiirimi, Diyarbekir sevdalýlarýna ve çok muhabbet beslediðim, sevgili saygý deðer çok kýymetli Arkadaþým Metin Ateþ beye armaðan ediyor,her þeyin gönlünce olmasýný þaný yüce Allah,tsn temenni ve niyaz ediyorum.




Sosyal Medyada Paylaşın: