Yanýna gelemedim, Gelmeye cesaretim yoktu. Korkuyordum yanýnda gözyaþlarýmý Býrakmaktan. Senin onlarý görmenden. Herkes güçlü bilirdi ya bizi, Bu sefer ikimiz de dayanamadýk. Hayal kahramanlarý gibi güçlü olmadýðýmýzý, Ýnsan olduðumuzu anladýk. Anlayýnca gözyaþlarýmýz kelimelerimizin, Çýðlýklarýmýzýn, Hýçkýrýklarýmýzýn önüne geçti. Çaresizdim,ne yapacaðýmý bilemedim. Dayanamýyordum seni çamura batarken görmeye... Çamuru kurutacak, Seni kurtaracak güneþin olamýyordum. Aksine gözyaþlarýmla çamuru cývýtacaðýmý düþündüm, Uzak kaldým senden. Her adýmýnda izledim seni o gün. Her nefesinde yine seninleydim. Kaldýrým taþýna oturmuþ Simitlerini düþürdüðü için aðlayan Simitçi çocuk gibiydin. O kadar masumdun ki Yine de dokunamadým sana. Uzaktan izledim seni... Uzaktan sevdim seni.. Yanýnda olmak için,hayatýmda ikinci kez Cesaret dilendim tanrý dan. Zalým
Salim Erben
Sosyal Medyada Paylaşın:
erbensalim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.