Anlıyorsun

Yaþarken bilinmiyor ana baba deðeri
Birgün hoca selâyý verince anlýyorsun
Seneler geçse bile dolmuyor ki yerleri
Bunu yaþýn kemale erince anlýyorsun

Ömrünü aydýnlatan iki güneþ batýyor
Ardýnda duran koca koca daðlar yitiyor
Çöküyor omuzlarýn lale devri bitiyor
Sorumluluk boynunu sarýnca anlýyorsun

Her yerde onlardan hatýra arýyorsun
Keþke dolu hislerle maziye dalýyorsun
Ara sýra oturup albümü tarýyorsun
Resimleri ortaya serince anlýyorsun

Aklýna öfke ile denen sözler düþüyor
Yolunu gözleyen o nurlu yüzler düþüyor
Hem ciðerin yanýyor hem de için üþüyor
Yanlýzlýk yüreðini burunca anlýyorsun

Hâlbuki evlâdýný tozdan sakýnýyorsun
Öpüyor kokluyorsun narin dokunuyorsun
Babana seviyorum derken çekiniyorsun
Bayramda sessiz eve girince anlýyorsun

Bedenin saðlam dursa ruh neden yoruluyor
Bedduadan kaçýnan duaya sarýlýyor
Ne zaman inciniyor insan nasýl kýrýlýyor
Öz evladýn gönlünü kýrýnca anlýyorsun

Fýrsatlar elimizden nasýl kaçýyor nasýl
Ana baba yanýnda hemen bitiyor fasýl
Seçiyorsun güzeli çirkinden usul usul
Ne sahtedir ne gerçek görünce anlýyorsun

Vedat ÜNAL
Sosyal Medyada Paylaşın: