Oyalý yazma ne de güzel yakýþýyor vefasýzýn baþýna Saçlarýn daðýlmasýn diye eþarbýný baðla yana üzüldüm Oturmuþ sevdiðinin kara kuru yosun tutmuþ mezar taþýna Aþkýndan biçare günlerce karalarý baðlayana üzüldüm
Aðýtlarýn sesi týrmalar kulaðýmý hüzün yüreðimde köz saatlerce susarak baktým olanlara diyemedim hiç bir söz Gel de batýk limanlarýnda hasreti ayrýlýk sorununu çöz Bir ateþ içimde sönmeyen ciðerimi daðlayana üzüldüm
Delirmiþ saldýrýyordu çaresiz saða sola aðaca taþa Fýrsat bulursa öldürecek kendini elinde zehirli maþa Oysa daha dün mutlu deðil miydi biri sultandý biri paþa Devran deðiþti demiþlerdi bunu size saðlayana üzüldüm
Aydýn’a kelebek uçuþur seven kalbin yamacýndan içine Akýl erdirilmez buruk ve deli kalbin yaptýðýna iþine Ne ben bir þey anladým bu fani dünyadan ne de düþtüm peþine Yalnýz ve tek bildiðim içindeki sönmez çaðlayana üzüldüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Kizir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.