Ayrılık

Ayrýlýk
Sen giderken ki,
Dudaklarýndan çýkan son kelimeler,
Þimþekler çaktýrýyor, mavi gökkubbemde
Bir nefeslik kokun ki tenimde,
Dudaklarýndan dökülen son cümleler,
Ufukta batan gün gibi, battý yüreðime
Ruhum karýþtý, dondum her kelimende
Aþkýný tadamayacak, uzak kalacaktým
Amansýz biten sevginle...
Sensiz yaþamak bir ceza bana mukadderse,
Sensizlik bahçemde açan
Beyaz güller, kan rengine dönsede
Alevli yüreðim,
Ýnci salkýmlý olmayacak,
Sensizlikte...
Hep aklýmda kalacak
O giderken ki
Donuk, masum kahve gözlerin.
Ve o gözlerden dökülen, inci tanelerin
Beynime iþleyen
Yaðýz tenindeki ter kokun
Ýnan hiç bitmeyecek bende,
Þimdi dertlerim mahsende,
Yýllanmýþ þarap gibi
Aþkýn ise kalbime saplanmýþ ok.
Ve o giderken
Ruhuma diktiðin kara sarmaþýk,
Hep zehirli......... mlk (Hurigül)
Melek avcý çoþkun
17012017
HIÇKIRIK ADLI KÝTABINDAN
Sosyal Medyada Paylaşın: