DİYEMEM

Hayalin ýrmak gibi süzülür de gözümden,
Gönlümden geçenleri kimselere diyemem.
Uykusuz nöbetlerin yaralarda özümden,
Ufkumdan kaçanlarý kimselere diyemem.

Bir dilim ekmeðimde bir yudum suyumdasýn,
En hýrçýn hallerimden kaçtýðým huyumdasýn,
Yusuf misali çile çektiðim kuyumdasýn,
Ruhumda açanlarý kimselere diyemem.

Yokluk sofrasýndaki en lezzetli lokmamsýn,
Kendimi aþkýn ile umutsuzca yakmamsýn,
Çýldýrttýkça özlemin zindanlarý yýkmamsýn,
Öfkemi saçanlarý kimselere diyemem.

Bazen mecnun olurum düþerim çöllerine,
Bazen Ferhat olurum koþarým kollarýna,
Yemin olsun býkmadan yürürüm yollarýna,
Fikrimde uçanlarý kimselere diyemem.

Yaseminler açacak benim gönül bahçemde,
Aþk süzülecek artýk dilimdeki lehçemde,
Gül kokacak sayende sinemdeki bohçamda,
Gönlümden geçenleri kimselere diyemem.

Cihan BERDÝBEK
22.07.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: